رازهای داشتن کودک دوزبانه شاد

راز اول :

پذیرش بدون قید و شرط کودک دوزبانه

منظور از پذیرش بدون قید و شرط کودک دوزبانه این است که والدین از مرحله ای که تصمیم به داشتن فرزند می گیرند فرزند خود را به عنوان عضوی جدید و دوست داشتنی پذیرفته و آماده ی حضور کودک در زندگیشان شوند . این پذیرش باید در ذهن پدر و مادر به طور کامل صورت بگیرد . بر اساس گفته ی روانشناسان کودک منظور از قید و شرط مثلا جنسیت ، ظاهر ، چندمین فرزند بودن ، شرایط خانوادگی در هنگام تولد فرزند و امثال آن ها می باشد که در بسیاری از موارد باعث می شود برخی والدین نتوانند حضور فرزند جدید را به طور کامل بپذیرند . این روند باید پس از تولد نیز ادامه پیدا کند . این پذیرش که در ذهن والدین وجود دارد فارغ از رفتار ، تحصیل و شغل ، شیوه ی کلامی و تفکر فرزندان می باشد . پس ما کودکان دوزبانه مان را همانگونه که هستند باید بپذیریم .

راز دوم:

تمرکز کامل در زمان مکالمه با کودک دوزبانه

زمانی که با کودک دوزبانه خود صحبت می کنید و به ویژه زمانی که آن ها سراغ شما می آیند و با شما صحبت کرده ،سوال می پرسند و یا دوست دارند زمانشان را با شما سپری کنند، نباید هیچ چیزی تمرکز شما را به هم بزند و به آن ها این پیام را بدهد که با توجه و تمرکز در خدمتشان نیستید . زمانی که شما مشغول کار دیگری هستید برای مثال تلویزیون تماشا می کنید و کودک دوزبانه تان نزد شما می آید بهتر است که توجه خود را معطوف به کودک کنید . زمانی که با نگاه کردن به تلویزیون جواب کودک را بدهید و به او توجه نکنید . برایش بسیار نا خوشایند خواهد بود .

راز سوم : 

رفتار متقابل مناسب والدین با یکدیگر

کودکان دوزبانه ما از همان ابتدای ورود به دنیای خانواده ، رفتار های والدین خود نسبت به یکدیگر را به عنوان الگوی رفتار مناسب انتخاب می کنند و به احتمال زیاد در بزرگسالی نیز این الگو را وارد رابطه ی خود می کنند . این که پدر و مادر در حضور فرزندان بتوانند به یکدیگر مهرورزی ، احترام متقابل ، ابراز علاقه دو سویه ، در خواست و پاسخگویی ، گذراندن زمان با یکدیگر و سازگاری را نشان دهند ، بسیار ارزشمند بوه و باعث می شود یک رابطه ی پایدار و محترم را داشته باشند و از افکار منفی آسیب زا ، بی مسئولیتی ، بد بینی ، بی احترامی و امثال آن ها دوری کنند .

راز چهارم:

والدین باید ابتدا روی خودشان کار کنند

والدین باید روی خودشان کار کنند و احساسات منفی و مثبت خود را شناخته و آن ها را تحت کنترل در بیاورند و از برخورد های هیجانی منفی پرهیز کنند . مطالعاتروانشناسان در این زمینه نشان می دهد که پیش از ازدواج ، ابتدا باید به خود شناسی پرداخته و شخصیت خود را که قطعا تحت تاثیر ترکیبی از ژنتیک ، تربیت توسط والدین و اطرافیان در دوران کودکی و اتفاقات مهم زندگی در دوران کودکی و پس از آن است ، مورد ارزیابی قرار بگیرد . ویژگی هایی از قبیل خشم ، حسد ، رقابت جویی آسیب زا ، خود بزرگ بینی ، خود کم بینی و نداشتن اعتماد به نفس و داشتن ترس های زیاد از ویژگی های منفی رایج میان بزرگسالان هستند .

راز پنجم :

مهم بودن و باعث افتخار بودن کودکان دوزبانه مان را به آن ها یاد آوری کنیم

طبق نظر روانشناسان کودکان دوزبانه ما گنجینه های ارزشمندی هستند که با دیدنشان باید از درون درک کنیم که مهم ترین ، قابل توجه ترین و محترم ترین فرد دنیا را ملاقات کرده ایم و این حس را باید همواره به آن ها منتقل کنیم و باید نشان دهیم که درک مثبتی از خودشان ، توانایی هایشان و نقششان در زندگی و اطرافیان داشته باشند . ولی این نکته را باید به خاطر داشته باشید که از بزرگنمایی توانایی های کودکان خود خارج از شرایط سنی بپرهیزید و فراموش نکنید که آن ها مثل دیگر کودکان نوابغی هستند که نیاز به حمایت درست و به موقع دارند تا بتوانند استعداد هایشان را شکوفا کرده و زندگی موفق همراه با شادی داشته باشند . از مشروط کردن مهم بودن و قابل افتخار بودن فرزندان به موفقیت های تحصیلی ، شغلی ، هنری و امثال آن ها بپرهیزید زیرا که اگر غیر آن باشد فرزند شما تصور خواهد کرد که بدون داشتن دستاورد ، فردی مهم ، قابل احترام و افتخار کردنی نیست و این در بزرگسالی آسیب های بزرگی را به همراه خواهد داشت . فرزندان هر خانواده مهم ، دوست داشتنی و قابل احترام به دور از هر گونه شرط هستندو باید این را به شکل صحیح کودکان خود منتقل کنیم .